Czy wiesz, że Polska jest trzecim producentem mleka 🥛🐄 w Unii Europejskiej (zaraz po Niemcach i Francji) i dwunastym na świecie? 😁
Spośród unijnych krajów TYLKO U NAS jest stabilny wzrost produkcji, oceniany na 2% rocznie.
Aby utrzymać pozycję lidera, producenci mleka muszą bardzo mocno pilnować zarządzania kosztami, a co za tym idzie kontrolować koszty na poziomie produkcji surowca w obszarze:
– Zarządzania żywieniem i paszą: optymalizacja składu paszy dla stabilizacji zawartości tłuszczu i białka w mleku przy zachowaniu zdrowotności i płodności krów, ponieważ błędy żywieniowe generują straty. Hodowcy regularnie odnotowują wzrost dziennej wydajności mlecznej (nawet o ok. 1,2 tys. litrów rocznie na krowę) dzięki stabilnemu dostępowi do świeżej, idealnie wymieszanej dawki.
– Automatyzacji żywienia: precyzyjne mieszanie paszy oraz jej dozowanie eliminuje problem przekarmienia lub niedokarmiania krów oraz znacząco redukuje niedojady i straty paszy na stole paszowym, które w tradycyjnym systemie mogą być znaczące.
– Monitoringu stada i wydajności: bieżąca kontrola i doskonalenie cech produkcyjnych krów.
Ograniczania strat produktu: monitorowanie OWO (Ogólnego Węgla Organicznego) w ściekach umożliwia określenie ilości utraconego produktu mlecznego w procesie technologicznym. Eksperci szacują, że ok. 2-3% zakupionego mleka może być tracone. Ograniczenie strat obniża koszty surowców i koszty utylizacji ścieków.
– Efektywności energetycznej i wodnej: zwiększenie efektywności energetycznej i wodnej w produkcji mlecznej jest kluczowe zarówno dla ekonomii gospodarstwa, jak i dla środowiska.
Szacuje się, że produkcja mleka na świecie do 2035 roku wzrośnie o 15% w stosunku do obecnego poziomu a Polska jako producent mleka utrzyma a nawet wzmocni swoją pozycję na rynku. Zatem przygotujmy się!